remarkable 24..

salam..


okeyh la. besok keja, plus besok pose, plus malam ni antara mlm2 trakhir ramadhan, jadi this entry will be fast written and short..




oh, saya sudah 24. 24 weh, 24!!!!!,, oii bising... tiada apa yg perlu diperkatakan (atau dituliskan). cuma sy ingin skali mengekspresikan pnghargaan sy di belog yg hany sy penulisnya...




penghargaan yg utama skali haruslah goes to Allah the Creator, the Lover. tanpa keizinanNya, bagaimana harus sy brnafas, bagaimana mungkin sy bisa wujud, bagaimana? tidak mungkin bukan. makanya setiap manusia itu harus sedar, Allah adalah segala-galanya.. diulangi SEGALA-GALANYA. bukan suami segala-galanya, bukan juga isteri, bukan juga anakda2, bukan juga keluarga, apetah lagi teman2, pakwe-makwe, guru2, anak2 murid atau pun sesape saje, oh ya, harta juga bukan, pangkat dan nama apatah lagi... ya, sememangnya prkara ni semua org tau, tp tk ramai yg buat2 reti, paham dok? konon paham tp tk paham2.. the advice goes to me too..







seterusnya utk ibu bapa. ohhh ini pasti lah. krna mreka insan2 trbesar jasanya kpd sy. syurga sy di bawah tapak kaki diorg. pagi la try tgok kaki diorg, ada tk syurga sy bwh tu? (hei hei hei, jgn buat!) yg pasti, doa mreka makbul utk sy, doa sy mgkin tk bape nk makbul, tp insyaAllah doa sy akan brterusan smpi alam barzakh nun ha! utk mereka. sy ni WAJIB diulangi WAJIB menghormati dn mnjaga mereka. Allah dan rasulullah yg kata. maka WAJIB la jugak sy love love love kat depa.. sebab apa? tk perlu di perjelaskan. korang semua ada otak kan? ada akal kan? boleh pikir kan? ha! 'lu pikir lah sendiri!!!' mengekploitasi kata2 nabil si raja lawak.







and the awards goes to family members(tepuk tangan). bukankah kita sudah setautan bila kita keluar dr rahim yg sama? no doubt you guys mean a world for me, because Allah destined us to love each other..







next should be friends la, you guys colour up my life, how should i thank all you ha? emmmmmmm.. gotta idea! by doa'. yes. betul sangat, ye lah. kita nk jumpaa tk leh, nk calling2 bz memanjang, tak pe lah, sy tk rasa susah pun nk tadah tangan brdoa yg trbaik buat kalian. moga kita SEMUA jumpa balik kat syurga ya. Ya Allah, pleaseeeeeeee...








tidak dilupakan, semua org yg berkenaan, dlm erti kata lain, those who are accidentally or coinccidenly or purposely step by into my life. may Allah bless all the time.

-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
setelah 24 tahun, sy sudah mnjadi wanita. walaupun wanita biasa.

-
-
-
-
-
-
-
-
-
oh! remarkable 24! yes it is!

ramadhan post

salam

setelah sekian lama, baru le dpt mengapdet blog, dh ari ke-empat belas kita berpuasa, alhamdulillah, masih ada kesempatan waktu utk brnafas, brjumpa dgn ramadhan kali ini, tahun ini, pastinya brbeda dgn taun2 dulu, lebih baik? lebih teruk? let's pray..

dh separuh bulan dh pose, pe citer? tadi pi tgok bulan, wow. bersinar luar biasa dia, tk caye? pi tgok.. pi pi..

dn sy melihat bulan ini sbg bulan CINTA,,

kenapa?

kerana bulan ini hati sy dipenuhi cinta, cinta kepada segala-galanya, semuanya nmpk indah di mata sy, lalu melahirkan cinta yg mndalam dn trindah..

contohnya, melihat ibu memasak di dapur melahirkan rasa cinta.
melihat ayah mengimamkan solat jemaah melahirkan rasa cinta.
melihat para peniaga brniaga mncari rezeki melahirkan rasa cinta.
melihat para kanak2 mula blajar brpuasa melahirkan rasa cinta.
brbuka brsma-sma melahirkan rasa cinta.
brsahur bramai-ramai melahirkan rasa cinta.
melihat pokok brayun juga bisa melahirkan rasa cinta.
mendengar kicauan burung maupun kucing bisa melahirkan rasa cinta.
mendengar org ngaji apetah lagi melahirkn rasa cinta.
mmbaca post2 org lain mengenai keindahan ramadhan juga melahirkan rasa cinta.
melihat rakan2 gembira di bulan mulia melahirkan rasa cinta.
melihat sanak-saudara saling brkunjungan melahirkan rasa cinta.
melihat kemeriahan masjid melahirkan rasa cinta.


dan banyak lagi cinta2 yg trlahir dari pelbagai situasi yg sy sndiri juga tk ingat.



ini juga adalah bulan RINDU.

rindu kpd byk perkara. yang telah tiada, maupun yg sedia ada.

sy rindu dgn puasa di zaman belajar dulu, betapa kita survival dgn apa yg ada. kadang brbuka dn brsahur dgn linangan air mata. oh teman2, sy rindu kamu kok.

sy rindu melihat kami sekeluarga SEMUANYA brpuasa sama2, skrg tk mungkin cukup semua, ada yg jauh di perantauan, ada yg mengikut keluarga mertua, yg mengikut suami, ada yg belajar jauh, bekerja jauh, mcm2 la, moga Allah pelihara mereka ini. dan kami juga.

sy rindu dgn diri sy yg dulu, ye saya.

sy rindu kamu. ye kamu.

sy rindu, ye rindu... sangattt.





CINTA dan RINDU yang tidak dpt diperjelaskan di sini. tapi ia ada. dah soalnya hati, mananya nk paham klu dok sembang2 gaya gini.

tapi satu yg pasti.. dua-duanya anugerah Ilahi. dan di bulan yg mulia ini, kedua-duanya mnjadi sgt luarbiasa. and it's good... ohhhh really good.

dan sy brdoa, agar CINTA dan RINDU ini yg lahir di dlm hati hamba yg hina ini, bisa meraih CINTA dan RINDU yang Maha empunya cinta. moga trsebarlah cinta-cinta ini dan rindu-rindu ini ke serata pelosok dunia.

amin.